Stefans blog

For English version click here Tien uur vliegen gingen voorbij zonder veel bijzonderheden. Toen stapte ik met Jona (mijn zoontje) uit het vliegtuig. Mijn eerste indruk: wat is het hier heet!! Daarna de bekende perikelen. Immigratie, koffers ophalen en douane. En toen: de langverwachte hereniging met Liesbeth. Zij was al twee weken op Curacao om in te werken. Daarna de auto in. Moe van de reis komt een lawine van indrukken binnen. Qua bouwstijl doet het me denken aan de Canarische eilanden. Wel zie je meer armoede. De wegen zijn anders en tegelijkertijd vertrouwd; slechter onderhouden maar met Nederlandse verkeerslichten en –borden. Dan slaan we af en komen we in ‘onze’ wijk. Nog steeds slechte wegen, maar huizen met grote tuinen, ruim opgezet. Heel anders dan het aangeharkte Nederland. Ons huis oogt gedateerd maar is enorm. De dagen erna bekijken Jona en ik het eiland terwijl Liesbeth nog werkt. Fort Beekenburg en Westpunt. Het is erg groen. Daarna begint het jon

Voor Nederlandse versie klik hier Ten hours of flying passed without incidents. Then I left the plane with Jona (my son). My first impression: it’s hot! Then the usual stuff. Immigration, picking up suitcases and customs. And then: the long awaited reunion with Liesbeth. She had been working on Curacao for two weeks before we arrived. Into the car. Tired of the journey, an avalanche of impressions. In terms of architecture, it reminds me of the Canaries. With increased poverty. The roads are different and at the same time familiar; the asphalt is worse, but I see the usual Dutch traffic lights and signs. Then we leave the main road and arrive in our 'neighborhood'. The roads are still bad, but the houses have large gardens. Very different from the Netherlands. Our house looks old but it’s huge. The following days, Jona and go sightseeing while Liesbeth is still working. Fort Beekenburg and Westpunt. Nature here is very green. Then the juggle starts. Searc