Stefans blog

Having fun in Jack Sparrow Klik hier voor Nederlandse versie And to think I was worried about not climbing anymore after moving to Curacao… From where I live now, it’s five minutes driving to Roi Rincon and some ten minutes to Piscadera. Though fledgling, the climbing scene is very active. It’s not hard to find people to climb with. Being my own boss also means I can climb on weekdays sometimes. Although there is less reason to, as the climbing areas are not crowded even in the weekends. I think I managed to climb about once a week for a couple of hours on real rock. Let me tell you a little bit about the two areas that have been prepared by Accion Directa, a team of foreign climbers, who started to bolt climbs here last year. The number of routes is still small, but well-spread grade-wise (French 4 to 8) and rapidly growing. First of all, there is Piscadera. On the way from the airport to Piscadera and Otrabanda, this is hard to miss. It’s at the hill to the left of

Lol in Jack Sparrow Click here for English version En dan te denken dat ik me zorgen maakte dat ik niet meer zou klimmen na mijn verhuizing… Vanaf waar ik woon, is het vijf tot tien minuten rijden naar locaties om te klimmen. De klimscene is neiuw maar zeer actief. Het is niet moeilijk om klimpartners te vinden. Eigen baas zijn betekent ook dat ik af en toe doordeweeks kan klimmen. Hoewel er niet echt een reden voor is, omdat het nou niet bepaald druk is. Accion Directa, een team van buitenlandse klimmers, is vorig jaar begonnen met het behaken van routes hier. Het aantal routes is nog klein maar groeit snel. Qua moeilijkheidsgraden is er een goede spreiding; van vier tot acht, met een zwaartepunt rond de zes. De twee belangrijkste gebieden op dit moment zijn Piscadera en Roi Rincon. Eerst Piscadera. Als je vanaf het vliegveld via de Helmin Magno Wiels Boulevard richting Piscadera rijdt, is het niet te missen. Het is de heuvel links van de weg, met antennes en een r

Welkom in mijn nieuwe kantoor! Click here for English version Ik heb eindelijk mijn eigen bedrijf opgericht! Dit idee had ik al langere tijd. In 2008 werd ik fulltime trainer. Ik vond dat erg leuk vond, maar besefte dat het moeilijk zou zijn zo'n ​​positie te handhaven in loondienst. Hoewel ik precies dat kreeg toen ik bij Sapienza ging werken, zag ik dat toch een beetje als een unicum. Met andere woorden, het zong al een tijdje rond in mijn gedachten. Altijd met aarzeling, omdat ik hield van de zekerheid (begrensd, maar toch) van loondienst. En toen, opeens, werd een eigen zaak de weg vooruit. Ik wilde doorgaan met werken voor Sapienza. Om dingen niet heel complex te maken, werd me gevraagd dit vanuit een eigen zaak te doen. Met de oprichting begon ik lang voordat ik naar Curaçao verhuisde. Contractonderhandelingen, juridische ondersteuning en advies over het runnen van een bedrijf. Ik kon daadwerkelijk pas oprichten na onze verhuizing, want om directeur te zijn v

Welcome to my new office! Klik hier voor Nederlandse versie I finally did it, I founded my own business! This was a long term ambition, really. After switching to a trainer role in 2008, I came to realize it would be hard to maintain a position as full-time trainer. Although I got exactly this with Sapienza Space and Defence, I regarded it as a unique opportunity, unlikely to recur. So, for some years, this had been on my mind. With some hesitance, because I liked the security of having a paid position. And then, suddenly, this became the way forward. I wanted to continue working for Sapienza. To avoid complications, this was best done from my own business. The founding started way before moving to Curacao. Lots of things had already been completed, like contract negotiations, getting support for the legal stuff and advice on how to run a business in general. I could only complete founding after moving; I had to prove I’m living in Curacao, as this is a requirement fo

Click here for English version OK, met vertraging. Maar het was dan ook erg druk. Wat ze zeggen is waar, denk ik; het zal wel een jaar duren om echt te wennen aan een nieuwe plek en een nieuw leven. Ik bekijk het positief: er is nog veel te doen en er zijn nog veel mensen te ontmoeten. Geen reden voor verveling! Na mijn vorige bericht hebben we ons huis verkocht en zijn we een tijdje bij familie ingetrokken. Maandag 5 februari namen we afscheid van Nederland en vlogen we naar Curaçao. We werden vergezeld door Liesbeths moeder, die de eerste twee maanden van ons verblijf bij ons zou blijven, om de overgang naar Jona, onze zoon, te vergemakkelijken. De eerste paar dagen zaten we in een huurappartement. Daarna konden we ons nieuwe huis in; en de dag daarna stond de zeecontainer met onze spullen voor de deur. Zo’n strakke planning is hier uitermate uitzonderlijk, hoorden we. De eerste procedures met betrekking tot immigratie verliepen snel en probleemloos. Onze afsprak

Klik hier voor Nederlandse versie OK I guess this a little bit overdue, but things have been – quite  simply – too busy. I guess what they say is true; it will probably take close to a year to really settle in a new place. It’s safe to say there are still many things to do and many people to meet! After my previous post, we sold our house and moved in with family for a while. Then, on Monday 5 February we said goodbye to the Netherlands and flew to Curacao. We were accompanied by Liesbeth’s mother, who would remain with us for  the first two months of our stay, to ease the transition for Jona, our son. The first few days we spent at a rental apartment. After that, we moved into our new house; and the next day, the shipping container from the Netherlands arrived. This execution of planning was done in a very “un-local” fashion, people told me. I just guess we were lucky. The first procedures regarding immigration went very quick and without hassle; our meetings at