Mijn eerste kennismaking met Curacao

For English version click here

Tien uur vliegen gingen voorbij zonder veel bijzonderheden. Toen stapte ik met Jona (mijn zoontje) uit het vliegtuig. Mijn eerste indruk: wat is het hier heet!!

Daarna de bekende perikelen. Immigratie, koffers ophalen en douane. En toen: de langverwachte hereniging met Liesbeth. Zij was al twee weken op Curacao om in te werken.

Daarna de auto in. Moe van de reis komt een lawine van indrukken binnen. Qua bouwstijl doet het me denken aan de Canarische eilanden. Wel zie je meer armoede. De wegen zijn anders en tegelijkertijd vertrouwd; slechter onderhouden maar met Nederlandse verkeerslichten en –borden.

Dan slaan we af en komen we in ‘onze’ wijk. Nog steeds slechte wegen, maar huizen met grote tuinen, ruim opgezet. Heel anders dan het aangeharkte Nederland. Ons huis oogt gedateerd maar is enorm.

De dagen erna bekijken Jona en ik het eiland terwijl Liesbeth nog werkt. Fort Beekenburg en Westpunt. Het is erg groen.

Daarna begint het jongleren: het zoeken van een school en een huis. Zodanig dat Liesbeths woon-werk verkeer niet teveel tijd in beslag gaat nemen. Zelf werk ik straks grotendeels vanuit huis.

Ik kom nog niet in aanraking met de bureaucratie. De mensen die we ontmoeten zijn erg vriendelijk. Het ritme is relaxed.

En er komt nog veel meer voorbij. De hoge prijzen van het leven hier. Het snelste internet van de Cariben. Zakelijke mogelijkheden. Natuurbewustzijn en onverwachte wandelmogelijkheden. En klimmogelijkheden die er al bestaan; er is zelfs een whatsapp groep met klimmers. En nog veel meer…

Jona rent door de tuin en verkent alle hoeken en gaten – tenzij hij in het bubbelbad zit. Ik zie uit naar volgend jaar, als we overgaan.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Blue Pinnacle Training and Consultancy

Free e-guidebooks about rock climbing on Curacao

The Second Lap