De eerste drie maanden op Curacao

Click here for English version

OK, met vertraging. Maar het was dan ook erg druk. Wat ze zeggen is waar, denk ik; het zal wel een jaar duren om echt te wennen aan een nieuwe plek en een nieuw leven. Ik bekijk het positief: er is nog veel te doen en er zijn nog veel mensen te ontmoeten. Geen reden voor verveling!

Na mijn vorige bericht hebben we ons huis verkocht en zijn we een tijdje bij familie ingetrokken. Maandag 5 februari namen we afscheid van Nederland en vlogen we naar Curaçao. We werden vergezeld door Liesbeths moeder, die de eerste twee maanden van ons verblijf bij ons zou blijven, om de overgang naar Jona, onze zoon, te vergemakkelijken.

De eerste paar dagen zaten we in een huurappartement. Daarna konden we ons nieuwe huis in; en de dag daarna stond de zeecontainer met onze spullen voor de deur. Zo’n strakke planning is hier uitermate uitzonderlijk, hoorden we.

De eerste procedures met betrekking tot immigratie verliepen snel en probleemloos. Onze afspraken bij de "Toelatingsorganisatie" en "Kranshi" duurden kort. Maar natuurlijk komt er een moment dat je geconfronteerd wordt met het lokale tempo. Voor mij was dit toen ik probeerde een afspraak te maken voor Liesbeth en mezelf om onze "Sedula's" (lokale identiteitskaarten) op te halen. De afspraak kun je maken in een online kalender. Toen ik het probeerde, zag ik echter geen tijdstippen. Ik dacht dat het systeem niet werkte op mijn laptop, maar na een telefoontje bleek dat ik gewoon te vroeg keek. De eerst mogelijke datum was een paar weken later... nou ja…

Natuurlijk wisten we wel dat het tempo hier lager ligt dan in Nederland. Maar het ondervinden is weer wat anders. In eerste instantie is het irritant; je gaat voor een paar dingen naar de stad en het blijkt dat je daarna een paar weken moet wachten op de volgende stap. Aan de andere kant; minder multitasking betekent meer focus. Ik denk dat ik er wel aan kan wennen… op termijn.

Twee weken na aankomst ging Jona voor het eerst naar school. Hij gaat naar de Schroederschool, een Nederlandse school. Nederlandse taal, Nederlands systeem, Nederlandse leerkrachten. Dit is expres, omdat we verwachten dat Jona op een gegeven moment in Nederland zal studeren. Toch is er genoeg om aan te wennen. Nieuwe kinderen, nieuwe leraren. De zon en de hitte buiten en een klaslokaal met airconditioning.

De school hanteert de hele week dezelfde tijden. Zij begint om 7.15 uur en eindigt om 12.30 uur. Dit betekent dat ik op een doordeweekse dag rond half zes opsta om alles voor te bereiden. Dit klinkt heel vroeg, maar dat valt wel mee. De ochtenden zijn hier langer en de avonden zijn korter. Het iseen wereld die "ochtendmensen" zoals ik in de kaart speelt. Ook is het dag / nacht ritme sterker dan in Nederland, vooral in de buurt waar ik woon. Er wonen veel families met jonge kinderen in onze straat.

En wanneer Jona thuiskomt? Het zwembad om de hoek is populair. Hoewel hij nog niet heeft geleerd om te zwemmen, hebben we vrij snel zijn drijvers afgedaan. Best eng in het begin, maar hij redt zich, want hij is een bedreven waterman en helemaal niet bang. Na een tijdje dook hij dingen op van de vloer van het zwembad, 2 meter diep.

Ook komen er vaak kinderen langs. Die zitten bij Jona op school. Heel anders dan vroeger. In ons oude appartement woonden was buiten twaalf verdiepingen omlaag.

In maart ging Liesbeth werken in het ziekenhuis. De verhalen wijzen op veel avonturen, aanpassen aan de lokale cultuur en arbeidsethos en proberen dingen te laten werken vanuit een leidinggevende positie. Waar we eerder een vergelijkbaar werkritme hadden, voel ik nu een groot verschil, omdat ik thuis werk. Qua leren van de plaatselijke cultuur en de taal, voelt het alsof ze een paar jaar op me voor ligt. Op een gegeven moment zal ik het moeten inhalen, wanneer ik lokaal training ga geven.

Over werk gesproken ... na 2 maanden ben ik teruggekeerd naar Nederland om de lentecyclus van de training in Sapienza te volgen. Maar dat bewaar ik voor mijn volgende bericht.

Foto boven: Liesbeth met haar moeder bij Fort Nassau
Foto's onder: Jona's vijfde verjaardag en in het zwembad