Geen Oog van de Storm

Click here for English version

Een paar maanden geleden hoopte ik dat na het inschepen van onze boedel er een periode van rust zou zijn. Dat bleek ijdele hoop te zijn. Toch schrijf ik dit, want er sinds mijn vorige update ontzettend veel gebeurd is.

Alle seinen staan op groen. Het papierwerk, school voor onze zoon, de verkoop van ons appartement, de aankoop van een nieuw huis en geregel voor mijn werk zijn voor elkaar – voor zover de activiteiten die vanuit Nederland kunnen worden gedaan. 

Onze huisraad dobbert nu ergens op de Atlantische oceaan (geen zorgen; in een boot!) en de ‘estimated date of arrival’ is eind Januari. Begin februari dragen we ons appartement over, vliegen we naar Curacao en betrekken we onze nieuwe woning. Het zal nog wel een tijdje druk blijven met geregel...

Hieronder een korte foto-impressie van onze laatste weken in Nederland.

Winter in Nederland. Handschoenen, muts en sjaal. Binnenkort hebben we die niet meer nodig...

Verhuizen is niet goedkoop, maar in elk geval hoefden we zelf niets in te pakken. Dit werd gedaan door de verhuizers, rekening houdend met de eisen van zeetransport - en natuurlijk de verzekering. Jona speelt verstoppertje in een doolhof van verhuisdozen. 

Tijd om alles in de container te zetten. Hij was niet bepaald klein, maar toch ging hij helemaal vol. Best wel een verrassing hoeveel spullen je vergaart als je 20 jaar niet verhuist...

Vorige week bedachten we dat we nog nooit met Jona in de trein hebben gezeten. Geen treinen op Curacao, dus toch nog maar even doen voor ons vertrek. We bezochten het Nemo Science Museum in Amsterdam. Een museum volgestouwd met technische snufjes, echt iets voor Jona. Dat soort dingen zullen we wel missen aan Nederland, maar ik hoop dat het buitenleven een goede vervanger is.