Geen Oog van de Storm

Click here for English version

Een paar maanden geleden hoopte ik dat na het inschepen van onze boedel er een periode van rust zou zijn. Dat bleek ijdele hoop te zijn. Toch schrijf ik dit, want er sinds mijn vorige update ontzettend veel gebeurd is.

Alle seinen staan op groen. Het papierwerk, school voor onze zoon, de verkoop van ons appartement, de aankoop van een nieuw huis en geregel voor mijn werk zijn voor elkaar – voor zover de activiteiten die vanuit Nederland kunnen worden gedaan. 

Onze huisraad dobbert nu ergens op de Atlantische oceaan (geen zorgen; in een boot!) en de ‘estimated date of arrival’ is eind Januari. Begin februari dragen we ons appartement over, vliegen we naar Curacao en betrekken we onze nieuwe woning. Het zal nog wel een tijdje druk blijven met geregel...

Hieronder een korte foto-impressie van onze laatste weken in Nederland.

Winter in Nederland. Handschoenen, muts en sjaal. Binnenkort hebben we die niet meer nodig...
Verhuizen is niet goedkoop, maar in elk geval hoefden we zelf niets in te pakken. Dit werd gedaan door de verhuizers, rekening houdend met de eisen van zeetransport - en natuurlijk de verzekering. Jona speelt verstoppertje in een doolhof van verhuisdozen. 
Tijd om alles in de container te zetten. Hij was niet bepaald klein, maar toch ging hij helemaal vol. Best wel een verrassing hoeveel spullen je vergaart als je 20 jaar niet verhuist...

Vorige week bedachten we dat we nog nooit met Jona in de trein hebben gezeten. Geen treinen op Curacao, dus toch nog maar even doen voor ons vertrek. We bezochten het Nemo Science Museum in Amsterdam. Een museum volgestouwd met technische snufjes, echt iets voor Jona. Dat soort dingen zullen we wel missen aan Nederland, maar ik hoop dat het buitenleven een goede vervanger is. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Blue Pinnacle Training and Consultancy

Afbeelding
Welcome to my new office! Klik hier voor Nederlandse versie I finally did it, I founded my own business! This was a long term ambition, really. After switching to a trainer role in 2008, I came to realize it would be hard to maintain a position as full-time trainer. Although I got exactly this with Sapienza Space and Defence, I regarded it as a unique opportunity, unlikely to recur. So, for some years, this had been on my mind. With some hesitance, because I liked the security of having a paid position. And then, suddenly, this became the way forward. I wanted to continue working for Sapienza. To avoid complications, this was best done from my own business. The founding started way before moving to Curacao. Lots of things had already been completed, like contract negotiations, getting support for the legal stuff and advice on how to run a business in general. I could only complete founding after moving; I had to prove I’m living in Curacao, as this is a requirement fo
Meer lezen

Information about rock climbing on Curacao (contains free e-guidebooks)

Afbeelding
This page acts as a placeholder to share information about rock climbing on the island of Curacao with the global climbing community. If you are visiting Curacao on a holiday and you're looking for a climbing buddy, please check this forum post on Mountain Project:   https://www.mountainproject.com/forum/topic/113326091/climbing-on-curacao . This is a place for climbers to announce their visits, what gear they're bringing and what they are planning to do. It's of course also possible to get in touch with the local community, but especially if you're here for a short stay (2 weeks or less), using the Mountain project forum will maximize your chances of getting in touch with other climbers.     Regarding the bolting situation on Curacao. The areas developed with the support of the NKBV (Fort Beekenburg, Kabrietenberg, Punta Partawela, Mirado and Seru Sablika) are fully bolted with Eterna titanium bolts. In the areas developed by RCC, routes are bolted with stainless stee
Meer lezen

The Second Lap

For Dutch version click here One of my favorite pastimes is running. Like most runners, I have a circuit I repeat quite often. My circuit I call a “rondje Zegerplas”, a run around a local lake. It’s a little of five kilometers. Years and years ago, while running this circuit, a system of laps came into existence. It’s to be expected, I guess – if running isn’t going well, it’s easier to focus on the next bend than the end destination. (as writing is also one of my favorite pastimes, these laps quickly received names. The Bay, Hill and Valley, Dead Man’s Dyke… that kind of stuff. I like to add to the experience J ) As time progresses, I’m starting to see that our emigration consists of laps as well. You could also call them ‘phases’ or ‘stages’, but that doesn’t feel entirely right. This has to do with my background as a project management trainer. In the world of project management, stages are often seen as a control. Are we still on course? Should we go on without cha
Meer lezen